Noże balistyczne – konstrukcja i zasada działania

Z pomocą broni białej można walczyć zarówno w bliskim kontakcie, jak i na dystans. W tym drugim przypadku wykorzystywało się nie tylko „rzutki”, ale i tzw. noże balistyczne. Czym one są i jak działają? Czy to praktyczne rozwiązanie, pozwalające zdobyć przewagę na polu walki? Przekonaj się o tym teraz – przeczytaj ten artykuł.

Nóż balistyczny – jak jest zbudowany?

Pomysł na nóż balistyczny zrodził się w głowach konstruktorów broni w Związku Radzieckim, jeszcze w latach 80. XX wieku. Miał on stanowić wyposażenie wojskowych służb specjalnych i służyć do cichej eliminacji przeciwników na krótkim dystansie. Dlatego ten element uzbrojenia składał się zazwyczaj z 3 (warunkowo – 4) części, czyli:

• pustej wewnątrz rękojeści ze spustem w jelcu,
• wąskiej, obosiecznej głowni z długim trzpieniem, umieszczanym w uchwycie,
• silnej sprężyny.

4. komponentem była czasem zawleczka, mająca uchronić użytkownika przed przypadkowym „odpaleniem” broni. To istotne nie tylko dlatego, że miała ona razić w odległości nawet 6 metrów, lecąc z prędkością 60 km/h, ale i ze względu na fakt, że składanie jej w całość było energo- i czasochłonne.

Jak działają noże balistyczne?

W klasycznym wariancie nóż balistyczny był wystrzeliwany przez silną sprężynę po wyjęciu zawleczki i wciśnięciu spustu. Konstruktorzy zaczęli jednak kombinować przy jego projekcie. Istnieją liczne doniesienia o tym, że broń ta była tworzona także z innymi napędami. Podobno powstawały schematy wykorzystujące ślepe naboje, co miało ułatwić przeładowywanie, tak samo jak warianty zasilane sprężonym powietrzem.

Czy można je nabyć w Polsce?

W niektórych sklepach i na aukcjach istnieje opcja nabycia noża balistycznego. Jednak… po co? Może być to ciekawe akcesorium do rekonstrukcji militarnych (o ile pozbawiono je wartości bojowych), jak i po prostu stanowić dodatek do kolekcji. Tylko tyle, gdyż wiele testów i brak dalszych prac nad nim wykazały, że to technologia nierozwojowa.